20 júlí 2004

GAMAN, GAMAN
 
Jæja jæja görlís. Loksins gefst stund til að blogga soldið.  Annað barnið farið svo nú er aðeins meiri friður. Verð að segja ykkur frá því að ég missti mig soldið um helgina sko, át soldið vel af haustkexi og eitthvað minna af grænmeti en ég átti að gera. Hafði svo sem ekki mikil áhrif á vigtina en því meiri áhrif á sálarlífið mitt. Fann það þarna hvað er auðvelt að lenda á villigötum og þakka guði fyrir að ég sá af mér og get nú enn á ný brosað og haldið fráhaldið mitt. Hef svo sem ekki vigtað mig almennilega (but naked) enda er nú ekki friður til þess.  En það sem er svona gaman er að ég er loksins aftur farin að stunda hestamenskuna aftur. Varð vægast sagt skelfingulostin við hross þegar ég gekk með stelpuna mína og hef því ekki þorað umgangast þau síðan (ég var sko áður að temja og reið út á hverjum deigi) en er loksins núna farin að stunda þau aftur og það er sko gaman. Svo hef ég líka verið svakalega mikið úti með krökkunum í göngutúrum og slíkt og það hefur verið yndislegt alveg. Ég er farin að taka þann pól í hæðina að megin markmið mitt sé ekki endilega að vera mjó, heldur að lýða betur. Ég þarf ekkert að grennast einn, tveir og bingó ég er farin að átta mig á því núna, heldur er það ágætt að bara að þetta fari jafnt og þétt af mér. Annars er fólk farið að hrósa mér fyrir útlyt mitt, hitti afa minn í gær og hann spurði mig nú bara hvort ég væri alveg að hverfa, ég svaraði því til að það væri nú ekki nóg en þetta væri allt í áttina. Mér lýður líka svo miklu betur og get hlaupið og hreift mig án mikilla vankvæðna, ekki eins og þetta var hérna áður fyrr þegar ég gat vart labbað upp stigan hér heima hjá mér fyrir offitu og stirðleika. Ég veit að ég á langt í land en ég reyni að hugsa ekki um það heldur bara taka einn dag fyrir í einu, stundum jafnvel eina mínútu í einu þegar fíknin er að drepa mig. Reiknaði það út að ég þyrfti ekki að léttast meir en um 50 grömm á dag, því það safnast þegar saman kemur og 50 grömm á dag eru 18.200 kg á ári það er nú ekki lítið. Jæja en það dugir ekki að blaðra hér út í eitt, hlakka mikið til að hitta ykkur í ágúst verð komin heim úr ferðalagi, sjáumst síðar.

4 Tjáðu sig:

Anonymous Nafnlaus sagði...

Já margt smátt gerir eitt stórt :) Stöku svindl skipta ekki máli :D
Ég hef reynt að megra mig rólega þ.e. ekki vera á neinum kúr heldur bara vera meðvituð um það sem ég set ofan í mig... en það hefur þveröfug áhrif á mig hehehe... varð bara alltof kærulaus :) Þess vegna finnst mér fínt að vera á kolvetnasnauðu fæði... frjáls en samt eru viss boð og bönn ;)
kv, eg_get

20. júlí 2004 kl. 18:29  
Blogger gerrit sagði...

Gott að lesa póstinn þinn - ef þú getur reyndu þá að halda fráhaldið, verðlaunin eru svo góð, en ef þú svindlar smá haltu samt áfram að þessum góða vegi. Til hamingju með að vera farin að stunda hrossin aftur.

20. júlí 2004 kl. 19:55  
Blogger Lilja sagði...

Mikið er gott að heyra frá þér aftur :D Var farin að sakna bloggs frá þér. Auðvitað er aðalmálið að líða vel. Ég kannast rosa vel við sjálfa mig og mína líðan í þessum lýsingum þínum.

20. júlí 2004 kl. 22:12  
Blogger Hildur sagði...

Hæ og gaman að heyra í þér. Þér líður greinilega vel og það er fyrir öllu. Ég er rosalega sammála þér að það sé betra að taka þetta skref fyrir skref og ekki ætla sér of mikið. En það er samt erfitt að vera hógvær, ég vil alltaf bara ljúka öllu strax. Þannig er ég bara.....hitt er samt skynsamara til lengri tíma...
Heyrumst....

21. júlí 2004 kl. 14:04  

Skrifa ummæli

aftur heim

|